Deze sierlijke schildersezel is bijzonder voor mij. Het is de oude schildersezel van mijn betovergrootvader Pierre Cuypers (1827-1921), o.a. bekend als de architect van het Rijksmuseum, het Centraal station in Amsterdam en vele andere gebouwen en kerken in Nederland. Ook mijn moeder schilderde er aan, in haar academietijd, in de oude Cuypers & Co werkplaats (tegenwoordig het 'Cuypershuis' in Roermond). Met slechts een spiritusbrander om te koken, een veldbedje om te slapen, verf, doek én de schildersezel; alles wat ze nodig had. Vandaag de dag, 4 generaties verder, schilder ik, met name de wat kleinere doeken op de bijzondere ezel.

Het ouwe pronkstuk heeft wel wat weg van de letter A. De A van Academie. Daarbij is de schildersezel bij uitstek het meubel waarop het denkproces van de kunstenaar vorm krijgt, al doende en schetsend. En zo werd het kleine schetsje dat ik maakte van mijn betovergrootvaders’ schildersezel het logo van de Quarantaine Academie.

Leuke bijkomstigheid: in Amsterdam werd in 1892 naar idee en ontwerp van P.J.H. Cuypers een ‘Teekenschool’ opgericht. Deze huisvestte jarenlang de Rijks Normaalschool voor Teekenonderwijzers en de Rijksschool voor Kunstnijverheid, de voorloper van de Gerrit Rietveld Academie.